Bu makalede, 2004'ten bu yana Kosova'nın başkenti Priştina'da yer alan çarpıcı bir açık hava sergisi örneği üzerinden savaş sonrası dönemde Kosova'da hafıza, görsel temsil, anıtsallaştırma ve geçiş döneminde adalet meseleleri ele alınmaktadır. Kosova'nın kadın, erkek, genç, yaşlı “kayıplarının” fotoğraflarından oluşan sergi, sanat ile belgeleme, protesto ile anıtsallaştırma, yas ile eğitim arasındaki ayrımları ortadan kaldırır niteliktedir. Daha da önemlisi, geçmiş ile bugün, ölen ile kalan arasında simgesel bağ kurmayı başaran ve tanıklardan gelecek kuşaklara bilgi aktarımını teşvik eden düşündürücü bir görsel travma temsilidir.