Dayîkên/Mirovên Şemîyê ku xizmên xwe jiber windahîyên bi zorê winda kirine, xweyên sereke yên daxwaza aşitiyê ne. Wêne: Veysi Atlay.[/caption] Di çarçoveya projeya me ya Di Demên Zor de Parastina Aşitiyê de li Stenbolê di navbera 25-26ê Gulana 2018an de me ji bo hevkarên projeyê du rojan civînek girtî li darxist û me du pirsporên ji qada navnetewî jî tevlî civînê bûn. Wek Navenda Bîrgehê, em bi vî projeyê armanc dikin ku, derheqî pêvajoya aşitiyê ya di navbera 2013-2015an de li Tirkiyeyê hatibû pêşxistin de analîzek berfireh û objektîf pêşkêş bikin. Em hêvî dikin ku, ji bo qada lêkolînên aşitiyê berfireh bibin, têkoşîna aşitiyê xurt bibe û xwesteka aşitiyê dîsa bikeve rojeva raya giştî dê ev proje bibe alîkar. Projeya Di Demên Zor de Parastina Aşitiyê ji sê merhaleyan pêk tê. Di her merhaleyek projeyê de em pirsek ji xwe re bingeh digirin. Merhaleya ewil a qediyaye, li ser pirsa çima pêvajoya aşitiyê bi dawî bûye hûr bû. Mijarên êdî şûn de em ê bigirin dest, me wiha diyar kiriy: Gengeşiyên piştî pêvajoya aşitiyê hatine jiyîn û derheqî pêşerojê de tahayyûlên aşitiyê yên cuda. Xebata lêkolînê ya merhaleya ewil, li ser hevdîtinên berfireh ên bi aktorên xwedî pozîsyonên siyasî yên cuda re hatine kirin û lêkolînên raporan ên hatine nivîsandin hatibû sêwirandin û bi vî awayî pêvajoya aşitiyê ya 2013-2015an bê analîzkirin. Me di civînek de daneyên lêkolînê û lêkolînên di çarçoveya projeyê de hatibûn kirin li beşdaran par ve kir û programa civînê ji çar sernavên serekê pêk hatibû:
Ji bo bi berdewamî gengeşiyên derheqî vê xabeta me û yên din de bişopînin û li bultena me bibin abone hûn dikarin li ser vê navnîşana me bi sernava “bulten” ji me re e-mail bişînin: info@hafiza-merkezi.org