Bu rapor, zorla kaybetme stratejisinin hangi hukuki, siyasi ve toplumsal mekanizmalar yoluyla gerçekleştirildiğine dair bir anlama çabasıdır. Rapor bu alanda çok uzun yıllardır devam eden toplumsal suskunluğun ve kayıtsızlığın hangi pratikler aracılığıyla kurulduğunu ve kayıp yakınlarının kaybetme öncesi ve sonrasında ne tür süreçlerden geçtiğini gözler önüne sermektir. Kayıp yakınlarının ‘kaybetme’ stratejisi kapsamında yaşadıkları Türkiye’de devlet, adalet ve vatandaşlık meseleleri ile ilgili bizlere önemli şeyler söylemektedir.
Şırnak’ın Cizre, İdil ve Silopi ilçelerinde ve İstanbul’da 69 kayıp hakkında 86 kayıp yakınıyla derinlemesine yapılan görüşmeleri temel alan rapor zorla kaybetmenin tanımı ve uluslararası çerçevesiyle başlıyor, Türkiye özelinde bu hak ihlalinin devlet aygıtlarının işbirliğiyle nasıl sistematik bir şekilde uygulandığını anlatıyor. Kayıp yakınlarının deneyimleri üzerine ayrıntılı bir bölümü de bulabileceğiniz çalışma, bu ve benzeri hak ihlallerinin bir daha yaşanmamasına ve kayıp yakınlarının adalet arayışlarının bir cevap bulmasına katkı sağlayacak önerilerle sonuçlanıyor.
Raporun yönetici özetinde buradan ulaşabilirsiniz.